معبد هندوها
معبد هندوها که در شهر بندرعباس واقع شده، در سال ۱۳۱۰ هجری قمری، در زمان حکومت محمد حسنخان سعدالملک احداث شدهاست. اساس ساختمان معبد هندوها عبارت است از یک اتاق چهارگوش میانی که بر روی آن گنبدی قرار گرفتهاست. سبک معماری این گنبد را مقرنسهای پیرامونی آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خلیج فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت میسازد. طرح این بنا کاملا از معماری معابد هندی متاثر است. معبد هندوها از جمله نشانههای معدود تاریخی بندرعباس است که توجه هر تازهواردی را به خود جلب میکند و امروزه در کنار یکی از خیابانهای اصلی شهر قرار گرفتهاست.
این معبد برای نیازهای هندوهای مقیم شهر بندرعباس که از سالهای ۱۳۰۰ تا ۱۳۴۴ هـ/ش سکونت داشته و به کارهای تجاری میپرداختند ساخته شد که یکی از نقطههای مهم ارتباط فرهنگی و هنری میان ایران و هند است. هندوها پیروان مکتب برهمنی (کسانی که به خدایان برهما، ویشنو و تسیوا معتقدند) هستند و این معبد بنابر تحقیقات به عمل آمده متعلق به خدایان ویشنو است. پرستشگاه هندوها در بندرعباس طبق موقعیت جغرافیایی در زمان ساخت از لاشه سنگ، ملات گل و ساروج، سنگهای مرجانی خاک و گچهای ضخیم ماده و گچ لویی استفاده شدهاست.
اساس ساختمان معبد هندوها عبارت است از یک اتاق چهارگوش میانی که بر روی آن گنبدی قرار گرفته است. سبک معماری این گنبد را مقرنسهای پیرامون آن نه تنها از دیگر گنبدهای موجود در سواحل خلیج فارس، بلکه از گنبدهای سراسر ایران متفاوت میسازد.
ساختمان اتاق معبد و محراب در قسمت شمال معبد واقع شده و دور اتاق معبد نیز از طاقچه و قابهای کور ساخته شدهاست و دورتا دور اتاق معبد نیز ۴ راهرو وجود دارد که در گذشته زوار به دور آن زیارت میکردند. داخل راهروها حجرههای کوچکی است که برای طلبههای مکتب برهمنی در نظر گرفته شده و داخل برخی از اتاقها نقاشیهای مذهبی دیده میشود که یکی از مهمترین آنها خدای فلوت زن به نام کریشنا است.