حمام گله داری
بندرعباس، قلب تپنده ی تاریخ و صنعت و تجارت در جنوب ایران است که از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شهر بندرعباس بزرگ ترین بندر تجاری ایران است که حوادث مختلفی را پشت سر گذاشته و یکی از آنها تسخیر آن توسط پرتغالی ها بوده است. در طول تاریخ پر فرازو نشیبی که این شهر داشته جاذبه های زیادی در آن به جا مانده است که یکی از مهمترین آن ها حمام تاریخی «گله داری» است. این حمام در حال حاضر به موزه مردم شناسی در استان هرمزگان معروف است و بازدیدگان زیادی دارد.
حمام گله داری در جنوب بندرعباس و نزدیک به سواحل نیلگون خلیج فارس قرار گفته است و برای دسترسی به آن باید به محله ی شاهی یا همان اوزی ها بروید. در دهه ی ۱۳۴۰ با توجه به لوله کشی شهری و به وجود آمدن حمام در منازل شهری دیگر کاربرد این حمام بین عموم مردم کمرنگ شد و در اوایل دهه ۱۳۷۴ توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با شماره ی ثبت ۲۰۰۳ در فهرست آثار ملی قرار گرفت.
حمام گله داری که در گذشته یکی مهمترین مراکز بین مردم بوده توسط یک تاجر سرشناس و خیر به نام «شیخ احمد گله داری» ساخته شده است. قدمت این حمام به اواخر قرن سیزدهم هجری قمری که مربوط به حکومت قاجاریه می شود باز می گردد. وی پس از اتمام ساخت این حمام آن را به مسجد گله داری وقف کرد. به گفته بسیاری از محلی این شهر حمام گله داری در قدیم بسیار شلوغ بوده و مردم زیادی از آن استفاده می‌کردند و رونق فراوانی داشت؛ به گونه‌ای که یکی از اهالی قدیمی محله گله داری در خاطراتش از این حمام این‌گونه بیان می‌کند که این حمام در نوبت زنان کاملا قرق می‌شده و زنان بندرعباس، با تشریفات خاصی از صبح تا بعدازظهر را در این حمام مشغول استحمام بوده اند.
اگر بخواهیم مشخصات حمام گله داری را شرح دهیم، این حمام از سنگ های اسفنجی و ساروج محلی به همراه گچ های دستکوب ساخته شده است. البته برای انتخاب این سنگ ها بالا بودن قدرت جذب رطوبت در این سنگ ها بوده است، با توجه به بالا بردن رطوبت در این منطقه لزوم استفاده از آنها احساس شده است. این سنگ‌های اسفنجی از خلیج فارس تهیه می‌شده‌اند. از سایر مصالح به کار رفته در بنا نیز باید به آجر فرش در کف حمام اشاره کرد. این حمام دارای ۵ گنبد است.
فضای داخلی حمامی کمی جذاب تر از نمای بیرونی حمام است و شاید همین خود دلیلی شده تا حمام گله داری به موزه مردم شناسی این شهر هم تبدیل بشود. در داخل این حمام قسمت های مختلفی مثل بینه، سربینه، گرم هانه و خزینه وجود دارد که این موارد درست شبیه به تمامی حمام های تاریخی است که در مناطق کویر مرکزی ساخته می شده است. وقتی می خواهید وارد حمام شوید، یک راهروی هشتی به چشم می خورد که دارای ابعاد کوچکی است و علت کوچک بودن آن هم تنظیم دما و میزان رطوبت محیط داخلی حمام بوده است.
پس از این که سال های این بنای تاریخی ارزشمند در استان هرمزگان به فراموشی سپرده شده بود، اما با قرار گیری آن در فهرست آثار ملی ایران از سال ۱۳۷۴ تاکنون مرمت های بسیاری بر روی آن انجام شده تا به نوعی این بنای تاریخی احیا شود و به منظور معرفی تاریخ و آداب و رسوم مردمان هرمزگان استفاده شود. حتما پیشنهاد می کنیم در سفرتان به این شهر حمام گله داری (موزه مردم شناسی) را هم در لیست جاذبه های دیدنی خودتان قرار دهید.
