مسجد جامع دزک
مسجد جامع دزک یکی از شاخص ترین بناهای سراوان با فاصله کمی از این روستا در سمت چپ جاده آسفالت شده که مربوط به دوره قاجاریه است، بنا شده است. نظیر این مسجد در سیستان و بلوچستان تاکنون مشاهده نشده، با توجه به اینکه بنای مسجد جامع دزک فاقد کتیبه است تاریخ دقیق ساخت آن مشخص نیست، اما با توجه به شیوه ساخت مسجد و شبستان های ستون دار و کلیه الحاقات آن و همچنین توجه به این که محل قدیم شهرستان سراوان در نزدیک همین روستا بوده و از آن در ابتدا به نام های شبستان، سراستان و سرابان یاد می شده است، می توان گفت که در عصر صفویه روستای دزک به همراه مسجد کهن آن پابرجا بوده که این امر را می توان در شیوه ساخت و کاربرد ستون ها نیز مشاهده کرد و بر اساس روایات شفاهی منقول این مسجد توسط شخصی به نام «شرویس» به واسطه خوابی که دیده ساخته شده و تنها کتیبه ای که از آن زمان موجود است کتیبه روی قسمت در چوبی مسجد است که حکایت از ساخت این در توسط شخصی به نام محمد فرزند لشکری در سال ۱۳۱۸ دارد.
از الحاقات جدید مسجد جامع دزک ساخت شبستان زمستانی با ۵ ستون و وضوخانه است که در گوشه شمال شرق مسجد پس از عبور از دو اتاقی که برای مسافران و در راه ماندگان در نظر گرفته شده است. چله خانه ای برای عابران هم به صورت زیرزمینی حفر شده است.
مسجد جامع دزک در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۷۷ با شماره ثبت ۲۰۱۲ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
