فواره های گلی
گِل‌‌فشان‌ها با ایجاد مناظر زیبا و بدیع خود می‌توانند دیدنی‌های متنوع و تماشایی را برای گردشگران به نمایش بگذارند، به‌‌طوری که خروج گل و آب به همراه گاز، این پدیده بکر را دیدنی‌تر کرده و با ایجاد حوضچه‌های مملو از آب و گل با خواص درمانی می‌تواند بسیار جالب، زیبا و حتی شگفت‌انگیز باشد.گلفشانها عارضه‌ای گلی و اغلب به صورت گنبدی و مخروطی شکل هستند و برخی نیز به صورت حوضچه‌های مملو از آب و گل مشاهده می‌شوند، گل‌فشان در میان اهالی منطقه چابهار “گِل پاشان” و یا “ناپک” به معنای ناف زمین یا ناف دریا نام دارد.
در جنوب شرق ایران ۲۰ گل‌فشان وجود دارد که پنج مورد از آنها بین بندر جاسک و میناب، ۹ مورد بین چابهار و بندر جاسک و شش مورد دیگر هم بین چابهار و مرز ایران و پاکستان به‌ویژه شمال خلیج گواتر قرار گرفته است.
مهم‌ترین این گلفشانها در ۹۵ کیلومتری غرب بندر کنارک و در دشت کهیر نرسیده به روستای تنگ در زمینی مسطح واقع شده و دارای سه تپه کوچک گِل‌‌فشان است که یکی از آنها شبیه آتشفشان و در حال حاضر فعال است و بقیه آنها نیز از چند سال قبل به صورت غیرفعال درآمده‌اند.
در بلندای این تپه‌ها، دهانه‌هایی به قطر چند سانتی‌متر وجود دارد و از دهانه گل‌فشانی که در حال حاضر فعال است، به طور متناوب گل خاکستری رنگ خارج شده و به سوی دامنه‌ها سرازیر می‌شود، دوره تناوب این پدیده نادر و زیبا ۱۰ تا ۱۵ دقیقه است که این عمل با لرزش خاک همراه است و گاهی هم هنگام خروج گل، صدایی همانند شلیک تفنگ از آن به گوش می‌رسد. بیشترین گل‌فشان‌های جهان در منطقه شوروی سابق قرار دارند و در شمال و جنوب ایران هم نمونه‌هایی از این شگفتی طبیعت وجود دارد.
آنها اغلب به صورت گنبدی و مخروطی شکل و برخی نیز به صورت حوضچه‌هایی مملو از آب و گل مشاهده می‌شوند.
