تالاب میقان
تالاب میقان که در گذشته به نمکزار فراهان معروف بوده در ۱۷ کیلومتری شمال شرقی اراک و جنوب غربی داوود آباد و در دشت فراهان در استان مرکزی واقع شده است. مساحت آن در حدود ۱۰۰ تا ۱۱۰ کیلومتر مربع متغیر است و حدود ۱۶۵۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد و آب دریاچه شور است.
تالاب میقان شامل سه جزیره به نام کریستالین یک و دو در وسط، قسمت کویری و دشت های اطراف می شود.دریاچه از لحاظ آب و هوایی دارای زمستان های معتدل است همین ویژگی سبب شده است که در پاییز و اوایل زمستان زیستگاه پرندگان به ویژه پرندگان مهاجر از مناطق شمال ایران و مناطق سردسیری باشد.
در سال های با بارندگی مناسب،تالاب دارای آب قابل توجه است و در سال های کم آبی عموماً سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری و شوره زار در می آید.منابع تامین آب تالاب را بارش های جوی، آب سه رودخانه قره کهریز، فراهان و شهراب و پساب تصفیه فاضلاب اراک تشکیل می دهند.قدمت تالاب، از نظر دیرینه شناسی، به دوره پالئوسن باز می‌گردد که در آن دوره به دلیل حرکت صفحه های تکتونیکی اطراف شکل گرفته است.
این تالاب دارای ویژگی های بوم شناسی خاصی است، از جمله اینکه سالانه تعداد زیادی از پرندگان مهاجر را در خود جای می دهد که در میان آن ها بعضی از گونه های نادر و حمایت شده دیده می شوند. به علت جمعیت بالای درنا در تالاب نسبت به زیستگاه های دیگر کشور، این تالاب اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در فصل بهار تالاب میقان به عنوان یکی از زیستگاه‌های اصلی پرندگان مهاجری که در پاییز با عبور از این منطقه از نواحی سردسیر سیبری به سمت مناطق گرمسیر جنوبی و آفریقا پرگشوه بودند و اینک در راه بازگشت به موطن اصلی در این تالاب اسکان موقت دارند.
بیش از ۶۰ درصد پرندگان استان و ۱۶ درصد پرندگان کشور در این تالاب کشوری زیست می‌کنند و برخی از گونه های پرندگان مهاجر و بومی این منطقه نادر و ارزشمند بوده و حضور پر تعداد آن ها در فصل مهاجرت موجب می‌شود که گروه های گردشگری متعددی برای پرنده نگری به این خطه سفر کنند.
