روستای امامزاده ابراهیم
برای رسیدن به روستای امامزاده ابراهیم، نیازی به عجله نیست. مسیر این روستا آن قدر دیدنی و جذاب است که با دیدنش ناخودآگاه سرعت تان را کاهش می دهید، هر از گاهی می ایستید و محو این همه زیبایی می شوید. مسیری پیچ در پیچ که در پس هر پیچ آن می توانید چشم انداز زیبایی را ببینید. تماشای جلگه های زیبا، شالیزارها، خانه های محلی، رودخانه پرآب و کوهپایه های جنگلی در کنار جاده هر لحظه آرامش بیشتری را به شما هدیه می کند. تخت ها و آلاچیق ها در این مسیر می توانند جایی برای استراحت کوتاه مدت شما باشند.
این روستای کوهستانی کم و بیش به همان شکل قدیمی اش حفظ شده است و خانه های چوبی رنگارنگ آن رنگین کمان را در ذهن تان تداعی می کند. برای همین ساختار چوبی است که برخی به این روستا عنوان شهرک چوبی امامزاده ابراهیم را داده اند. در روستا با گذرگاه های سنگ فرش شده مواجه می شوید و مهمانسراهایی را می بینید که هر یک می توانند شبی به یادماندنی را برای تان رقم بزنند. هسته اصلی روستا یک بازار است که در چند راسته در حوالی آستان مقدس امامزاده ابراهیم (ع) شکل گرفته و محیطی جذاب را ایجاد کرده اند. همه گردشگرانی که از نقاط مختلف ایران و حتا جهان به ویژه کشورهای حوزه آسیای میانه و قفقاز به این روستا می آیند، آن را بی نظیر و تحسین برانگیز توصیف می کنند.
چیزی که در ابتدای ورود به این روستا جلب توجه می کند، نوع خانه سازی و معماری آن است. در اینجا به خانه هایی چهار، پنج و حداکثر شش طبقه بر می خورید که از جنس چوب راش هستند و سقف شیروانی دارند. هر طبقه چند اتاقک دارد و نحوه جداسازی اتاقک ها از هم بسیار قابل توجه است. در اینجا بیشتر جداسازی ها با پرده انجام شده است؛ بله با پرده. وقتی در اتاقکی قرار می گیرید، پرده ها نقش دیوار را دارند و این یکی از جذابیت های سفر به امامزاده ابراهیم است. این خانه های چوبی در و پنجره ندارند و به شکلی ساخته شده اند که از طرفین باز هستند و توسط پارچه و یا گونی پوشیده می شوند. گویی در این روستا، کسی با کسی غریبه نیست، مردم همه با هم دوست هستند و ترجیح می دهند دیواری میان شان نباشد. باز بودن خانه ها وسعت دید مهمانان را برای تماشای مناظر روستا افزایش می دهد و البته صفای خاصی هم دارد. راه رفتن در خانه های چوبی و شنیدن صدای ساییده شدن چوب هم برای بازدیدکنندگان جالب است و بر جذابیت های روستا می افزاید.
زیبایی های این روستا با وجود رودخانه ای در قسمت شرقی بقعه امامزاده، دو برابر شده است. این رودخانه از ارتفاعات کوه های جنگلی سرچشمه می گیرد و با گذشتن از میان روستا، آن را به دو قسمت تقسیم می کند. یک پل، راه ارتباطی دو طرف رودخانه به یکدیگر است و با ایستادن بر روی آن می توان منظره زیبایی را دید. صدای رودخانه در روستا می پیچد و احساس عجیبی را به ویژه به هنگام صبح به ارمغان می آورد.
همین رودخانه زیبا در بالا دست روستا به شکل آبشاری چشم نواز در آمده است. فقط کافیست ۵۰۰ متر به سمت بالادست رودخانه بروید تا شاهد آبشار و زیباترین منظره این روستا باشید.
بازار روستا از بخش های محبوب آن است و مردم زیادی را به سوی خود می کشاند. در این بازار همه چیز پیدا می شود؛ از مهر و تسبیح و جانماز گرفته تا بدلیجات و زیورآلات کوچک و بزرگ و انواع و اقسام اسباب بازی ها، صنایع دستی، قاب های عکس و سوغاتی های خوشمزه گیلان، همه و همه را در بازار امامزاده ابراهیم می فروشند. مردم روستا محصولات طبیعی شان را در بازار عرضه می کنند و شما می توانید لذت چشیدن محصولات ارگانیک را تجربه کنید. سوهان‌پزی های این بازار هم شیرینی خاصی به سفرتان می دهند. البته چند سالی است مثل خیلی از بازارهای کشورمان، اجناس چینی هم در این بازار دیده می شوند؛ اما باز هم اینجا طرفداران خود را دارد که نه به انگیزه خرید بلکه تنها برای لذت بردن از تماشای جنب و جوش روستا راهی آن می شوند.
بهتر است بدون عکس، روستای امامزاده ابراهیم را ترک نکنید و این تجربه متفاوت را در قاب تصاویر بگنجانید. از نورهای رنگی شب عکس ثبت کنید و یا در صبح اول وقت به طبیعت بزنید و عکس های جانانه ای بگیرید. طبیعت اطراف روستا جان می دهد برای یک پیک نیک خانوادگی یا دوستانه. در کنار رودخانه یک جای مناسب بیابید و بساط تان را پهن کنید و ساعاتی خوش بگذرانید.
در این منطقه به دلیل ارتفاع زیاد، سرمای هوا زیاد است و اختلاف دمای آن با شهر رشت به ۲۰ درجه هم می رسد. روستای امامزاده ابراهیم در تابستان ها آب و هوای مطبوعی دارد؛ اما زمستانهایش سرد است و رفت و آمد به روستا را با مشکل مواجه می کند. آب و هوای خنک امامزاده ابراهیم در تابستان، آن را به یکی از بهترین مقاصد سفرهای تابستانی تبدیل می کند.
