تپه نادری
تپه نادری در جنوب غربی شهر اصلاندوز در ملتقای رود ارس و دره رود قرار داشته و بلندی این تپه ۳۰ متر و محیط اطراف آن حدود هزار و ۵۰۰ متر و طول آن ۱۲۰ متر و عرض آن حدود ۱۰۰ متر است.
برخی اعتقاد دارند که تپه نادر به دلیل اهمیت و موقعیت استراتژیکی و نظامی آن از قدیمیترین قلاع منطقه بشمار میرفته و قدمت آن تا هزاره سوم و چهارم قبل از میلاد تخمین میزنند.
تپه نادری از نظر تاریخی قابل توجه است، چرا که در این تپه نادرشاه جهت خلع شاه طهماسب دوم صفوی انجمن بزرگی تشکیل داد و سران کشور و بزرگان را به دشت مغان فرا خواند که منجر به خلع طهاسب میرزا و رسیدن وی به تخت سلطنت شد.
همچنین گفته شده که نادرشاه افشار در زمان تاجگذاری خود در دشت مغان دستور داده است که هرکدام از سربازانش دامن لباس خود را پر از خاک کرده و روی هم ریخته بودند تا تپهای ایجاد شود تا نادرشاه در روی آن برای لشگریانش و مهمانانش سخنرانی کند و بعد از آن تپه نادری به ارتفاع ۹ متر ایجاد شد.
بیشتر سفالهای به دست آمده از تپه نادری بدون لعاب، ساده و متعلق به دوران اسلامی میباشد. کنار تپه نادری بقایای یک کارگاه آهک پزی وجود دارد.
به عقیده کارشناسان کشف اشیایی مثل سفال خشت پخته دوران پارتی، سفالهای منقوش دوره اسلامی و تعداد زیادی سنگ اپسیدین به حالت تیغه و سنگ خام نشان میدهد این محل در سدههایی واحد مسکونی بزرگی را تشکیل میداده و از هزاره اول پیش از میلاد تا اواخر سده یازدهم هجری قمری مسکونی بوده است.
تپه نادری در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۴۷ با شمارهٔ ثبت ۷۹۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.